Játning fábjána
Ég hef oft gagnrýnt listamannalaun og ríkismenningu almennt á þessum síðum. Fá umræðuefni hafa vakið upp jafn sterk viðbrögð. Persónulegar árásir eru ekki óalgengar þegar rætt er um afskipti ríkisins…
Heiðurslaun sjálfboðaliða
Fyrirbrigðið „heiðurslaun listamanna“ er ágætt dæmi um ónauðsynleg og óréttlát umsvif ríkisvaldsins. Fámennur hópur þingmanna sem situr í fjárlaganefnd ákveður hvaða listamenn eiga að fá 150 þúsund krónur á mánuði…
Andstæðingar frelsisins
Það vantar ekki dramatíkina hjá sumum frjálshyggjumönnum þegar þeir setjast niður við skrif. Í ágætri grein sem er birt á frelsi.is í dag er kvartað yfir afskiptum ríkisins af menningu. Nú er sá sem þetta skrifar í meginatriðum sammála frelsispennanum. Ríkið á ekki að skipta sér af menningu með beinum hætti. Enda óskiljanlegt að ríkisvaldið þurfi að vera með puttana í afþreyingu almennings. Þó er nú örlítið djúpt í árina tekið þegar ríkismenningarsinnar eru stimplaðir „[a]ndstæðingar frelsisins“. Ef sú er raunin er Sjálfstæðisflokkurinn hatramur andstæðingur frelsisins og reyndar margir frjálshyggjumenn einnig.
Heiðurslaun listamanna
Það eru engin takmörk fyrir því hvað stjórnvöld hafa gaman að því eyða peningum landsmanna í gæluverkefni. Heiðurslaun listamanna eru þar gott dæmi. Á næsta ári munu 25 listamenn verða fastir áskrifendur að peningum landsmanna og fær hver þeirra 1,6 milljónir á ári fyrir það eitt að vinna vinnuna sína. Af hverju eru ekki til heiðurslaun vefpenna sem eru á móti heiðurslaunum listamanna? Það væri gaman að hafna þeim. Hvað með heiðurslaun bókasafnsfræðinga, kennara, hjúkrunarfólks, nuddara, sálfræðinga, afgreiðslufólks, vélvirkja og grafískra hönnuða? Hvers vegna hefur fólk í þessum starfsstéttum ekki rétt á heiðurslaunum?
Rökrætt um ríkismenningu
Ég mætti Kolbeini Óttarssyni Proppé alltof snemma í einkarekna sjónvarpsþættinum Ísland i bítið í morgun til að ræða þá „mikilvægu skyldu“ ríkisins að bjóða landsmönnum upp á Sex and the City og aðrar sápuóperur. Eins og fyrr vorum við Kolbeinn ósammála um hvert hlutverk ríkisins eigi að vera í menningarlífi landsmanna en sammála vorum við þó um eitt. Það er allt of snemmt að mæta í sjónvarpssal klukkan 7:15…
Eru Múrverjar frjálshyggjumenn?
Múrverjar voru fljótir að bregðast við pistli mínum um ríkisfjölmiðla sem birtist hér á Skoðun á fimmtudaginn. Kolbeinn Óttarsson Proppé hefur ýmislegt að athuga við þá skoðun mína að það sé ekki hlutverk ríkisvaldsins að sjá almenningi fyrir afþreyingu en lætur þó vera að rökstyðja málstað sinn með málefnalegum rökum. Í stað þess að ræða málið af yfirvegun og út frá hugmyndafræði grípur Kolbeinn til uppnefninga. Þannig hefur hann grein sína á því að kalla mig frjálshyggjumann og gefur í skyn að þess vegna þurfi varla að taka mark á mér. Ég er hins vegar ekki frjálshyggjumaður ekki frekar en Kolbeinn er kommúnisti. Uppnefni sýna ekki fram á neitt, nema í besta falli málefnafátækt. Skoðum grein Kolbeins aðeins betur.
Seljum ríkisfjölmiðlana
Þykir hinum almenna skattgreiðanda það virkilega eðlilegt að skattarnir okkar fari í það að greiða fyrir sápuóperur og skemmtiefni á borð við: That 70’s Show, Star Trek: Enterprise, 8 Simple Rules for Dating My Teenage Daughter, Without a Trace, Ali G in USA, Sex and the City, The Sopranos, Þýska fótboltann, Fashion Rocks, Markaregn, Monarch of the Glen, Scrubs, Alias, Gilmore Girls og Spooks? Er einhver virkilega þeirrar skoðunar að það hlutverk ríkisvaldsins að skemmta landsmönnum með þessum hætti?
Ríkishljómsveit Íslands
Þröstur Ólafsson, framkvæmdastjóri Sinfóníuhljómsveitar Íslands, fór mikinn í Íslandi í bítið á Stöð 2 í morgun. Þegar Eiríkur Hjálmarsson, annar stjórnandi þáttarins, vakti athygli á því að það væru ekki endilega allir þeirrar skoðunar að ríkið ætti að reka sinfóníuhljómsveit var eins og einhver æð hefði sprungið í hausnum á Þresti. ,,Einhverjir vilja líka fá Hitler til baka,“ sagði hann kokhraustur og benti á það væru alltaf til einhverjir ,,vitleysingar“. Eins og svo oft áður verða svívirðingar vopn hins rökþrota manns.